چند وقتی است که برخی از رستورانهای تازه تاسیس سبک قدیمی را برای خود انتخاب میکنند. بازگشت به رسوم و آیین گذشته، که رو به فراموشی هستند و به کارگیری دوباره آنها اگر به درستی انجام شود میتواند بسیار جذاب و همه پسند باشد. اما وقتی سخن از رستورانی با طراحی تهران قدیم میآید ناخود آگاه ذهن شما به سمت سفرهخانهها و دیزی سرا ها می رود، ولی همیشه اینگونه نیست! مثلا رستوران روحی. با مجله فیدیلیو همراه باشید تا شما را به حال و هوای تهران قدیم اما به روز شده «روحی» ببریم.
وقتی شیشه نوشابه تبدیل به گلدان میشود
اولین عاملی که باعث میشود شما بعنوان مشتری جذب رستوران ایرانی روحی شوید، طراحی داخلی آن است. آقای هاشمی مدیر رستوران روحی سبک تلفیقی را در طراحی رستوران خود استفاده کرده است. دیوارهای بتونی اکسپوز در کنار کاشیهای مربعی کوچک با طراحی گل و بلبل اصیل ایرانی. در طراحی رستوران روحی از سبک تهران قدیم الهام گرفته شده و از المان هایی که برای همه ما نوستالژی دارد در کنار عوامل به روز استفاده کردهاند.
لوسترهایی به سبک قدیمی، میزها و صندلیهای ناهارخوری که تقریبا هیچکدام شبیه به هم نیستن، اما در یک اصل مشترک هستند. همه میزها و صندلیها قدیمی بوده و برای استفاده در روحی بازسازی کامل شدهاند تا حس قدیمی بودن را به شما القا کنند. استفاده از لنگ (دستمال یزدی) بعنوان روکش در برخی از مبل ها و پیشبند میزبانان، ظروف روحی، وجود تلویزون کمدی قدیمی، نورپردازی ملایم با لامپهای شمعی، این دکور را در کنار شنیدن موسیقی تهرونی مرتضی احمدی فقید یک تهرون اصیل ولی مدرن را برای شما تداعی میکند.
در این فضای تهرونی قدیم چه غذایی باید سرو شود؟ بله جواب شما درست است غذاهای اصیل تهرانی مانند کباب کوبیده، دمپختک. تمامی ظورف استفاده شده در رستوران، روحی است. اصلا به همین دلیل اسم این رستوران را روحی گذاشتهاند. ایده استفاده از نام و ظروف روحی هم از پنجرههای فلزی نما آمده است. پنجرههای بلند که چشم انداز خوبی هم دارند و جنس و رنگ زوارهها و چارچوب آن بسیار شبیه به ظروف روحی است.
روحی بازی با روح و روان
[box type=”success” align=”alignleft” class=”” width=”300Px”]
•برخورد بسیار خوب پرسنل
•کیفیت و طعم فوقالعاده
•طراحی و فضای جدید و خاص و نوآوری در استفاده از ظروف روحی
[/box]
منوی روحی محدود ولی توضیح آن کمی سخت است. ممکن است بپرسید چرا؟ باید به شما بگیم که این منو باید رمز یابی شود. در روحی بر این باورند که همانطور که برای تهیه هر پرس غذا کلی زمان و انرژی صرف شده پس شما هم بعنوان میهمان آنان باید برای غذا و هنر آنها ارزش قائل شوید و با تلاشی که در خواندن منوی آنها انجام میدهید اندکی با این سختی آشنا شوید.
منو خیلی تو درتو و با نقوش خاص طراحی شده و اگر برای بار اول است که به روحی میروید ممکن است 10 دقیقهای را وقت صرف رمزگشایی و یافتن موارد جدید از گوشه کنار منو بکنید. در این بین شما با واژهها و اصطلاحات قدیمی هم آشنا میشوید. قیمه نذری، یک دست چلئکباب انگشتی بازار، تاواکباب و سایر مواردی که خودتان باید کشف کنید.
در منوی روحی غذاها چیزی بین 20 تا 45 هزار تومان است. نوشیدنی هم کوکاکولای مشهدی و چند نوشیدنی طبیعی مانند شربت لیمو عسل. همه این موارد وقتی در ظروف روحی برای شما سرو میشود، طعم و عطر قدیمی و خاطره انگیز پیدا میکند.
و خداوند ته چین را آفرید
پس از سفارش غذا، در ظروف روحی کوچک که همانند پیش دستی میماند برای شما یک تکه تهچین زعفرانی که روی آن اندکی آب خورشت قمیه ریخته شده است میآورند تا هم پیش غذای شما باشد و هم اندکی از گرسنگی شما بکاهد و هم تحمل شما را برای آماده شدن غذای اصلی بالا ببرد.
بعد از صرف ته چین نوبت به پرده برداری از غذای شما میرسد. خانم ها و آقایان این شما و این غذای روحی، بله تعجب نکنید غذاها همگی با درپوش های فلزی، چیزی که شاید میرفت تا منسوخ شود، برای شما سرو می شود.
خورشت و ماهیجه در دیگچههای کوچک، کباب تاوه در یقلوی و نوشدنیها در لیوانهای روحی. در اینجا سعی شده است حتی جزیی ترین موارد هم برای همسویی با تهران قدیم در نظر گرفته شود مثلا در کنار دستمال کاغذی از کاغذهای کوچک کاهی که در گذشته بجای دستمال استفاده میشد، مشاهده میشود.
یک اتفاقی که شاید تنها در روحی شاهد آن باشید نبود چیزی بعنوان چنگال است، که البته برای این کار هم دلیل دارند. چرا که چنگال روحی نداریم و یا در گذشته همچین چیزی نبوده و به جای آن یک تکه نان تازه در کنار همه غذا ها سرو میشود تا از تکههای آن به جای چنگال استفاده کنید.
مواد اولیه خوب و تازه، برنج ایرانی، عطر گلاب که در برنج و خورشت حس میشود انگار که یک غذای نذری هیئتی پز فرد اعلا میل میکنید، نوش جانتان.
حجرهای دور افتاده از بازار
[box type=”error” align=”alignleft” class=”” width=”300px”]
•نبود چنگال!
•نبود میز دو نفره
•در مواقع شلوغی عدم دسترسی به میزبانان
•کم بودن میزان ترشی و سالاد
[/box]
فرهنگ اصیل ایران و تهران بسیار غنی است و با رجوع به آن میتوان بسیاری ایده ناب و خلاقانه به دست آورد. البته بسیار مهم است که این طرح ایده را چه کسی و چگونه مورد استفاده قرار دهد.
بدون شک روحی به زیبایی (البته ممکن است مورد پسند بخشی از مشتریان نباشید) و با دقت و وسواس خاصی از این عناصر خاص و تک هم در طراحی و هم در منوی خود استفاده کرده است.
اگر هوس یک پرس غذای مشتی تهرونی با کیفیت بالا را کردهاید، اما نمیتوانید به بازار بروید یا جایی را سراغ ندارید که با تشریفات خاص این غذا را ارائه دهد ما به شما رستوران ایرانی و سنتی روحی را پیشنهاد میدهیم.
[button color=”white” size=”medium” link=”http://fidilio.com/restaurants/Rouhi/%D8%B1%D9%88%D8%AD%DB%8C/” icon=”” target=”true”]برای دیدن منو و آدرس روحی اینجا کلیک کنید[/button]
“تمام ظروف استفاده شده در این رستوران روحی است”
یعنی چه؟
اسم اون فلز روی است و اون ظرفها را رویی میگفتند توی صحبت عوام روحی تلفظ میشده ولی روحی نوشته نمیشده.
البته ظرفهای اون رستوران و کلا ظرفهایی که در بازار رویی گفته میشه آلومینیومی است نه رویی