پشت تاسیس هر کافه خوب و موفق یک ایده خلاقانه وجود دارد که به محیط و جزئیات آن رنگ، بو و هویت می‌دهد. این ایده می‌تواند پیروی از سبکی خاص یا مکتبی هنری، بازسازی و احیای خانه‌ای قدیمی و یا مانند کافه امجدیه احیا کننده خاطرات خوش گذشته باشد. با مجله فیدیلیو همراه باشید تا در بخش کشف ماه شما را با کافه امجدیه، کافه‌ای به سبک کافه‌های بلوز دهه ۵۰ آشنا کنیم.

چرا امجدیه؟

 

اولین نام و نشانه‌ای که با شنیدن امجدیه به ذهن بسیاری خطور می‌کند استادیوم امجدیه سابق (شیرودی فعلی) است. اتفاقا کافه امجدیه هم در نزدیکی این استادیوم و در محله امجدیه واقع شده است. نام امجدیه از نام امجد السلطنه از نوادگان قاجار می‌آید که از ملاکین این منطقه بوده و با واگذاری باغش برای احداث اولین استادیوم فوتبال تهران باعث می‌شود نام امجدیه به نامی خوش در خاطرات مردم تبدیل شود.

بشقاب سوسیس و فلامکوخن و شپردز پای

[tie_slideshow]

[tie_slide]

[/tie_slide]

[tie_slide]

[/tie_slide]

[tie_slide]

[/tie_slide]

[/tie_slideshow]

[box type=”success” align=”alignleft” class=”” width=”250px”]

امجدیه را می‌پسندم:

وجود آیتم‌هایی خاص در منو

فضای نوستالژیک
[/box]

در کافه امجدیه سعی شده منویی ما بین انگلیسی اصیل و ارمنی کلاسیک در نظر گرفته شود تا منو و فضای داخلی همخوانی داشته باشند، شپردز پای و پیراشکی‌هایی که در خود کافه امجدیه پخته می‌شوند خود شاهدانی براین مدعی هستند. امجدیه یک کافه با منویی جمع و جور است که پتانسیل تبدیل شده به یک پاتوق دنج را دارد. در امجدیه برای صبحانه چند مدل کرپ، نیمرو و املت سرو می‌شود و برای میان وعده نیز چند مدل سالاد مانند سالاد سیب زمینی، سالاد الویه و برای ناهار و شام هم شپردزپای (که غذایی انگلیسی و بسیار مقوی است) و فلامکوخن (نوعی پیتزای آلمانی) و بشقاب سوسیس که با ماالشعیرهای متنوع امجدیه بسیار می‌چشبد، به مشتریان ارائه می‌شود.

خاص‌ترین ویژگی کافه امجدیه در بخش منو وجود پیراشکی‌های دست سازی است که در خود کافه تهیه می‌شوند. پیراشکی‌هایی مانند خاویار بادنجان، مرغ و گوشت با عطر طعمی خاطره انگیز و خمیری دست ساز که با یک ظرف فلفل ترشی و سس قارچ جان می‌دهد برای یک عصر پاییزی.

 پیانویی خسته در گوشه‌ای از کافه

[tie_slideshow]

[tie_slide]

[/tie_slide]

[tie_slide]

[/tie_slide]

[/tie_slideshow]

[box type=”error” align=”alignleft” class=”” width=”250px”]

امجدیه را نمی‌پسندم:

نبود شِیک در منوی کافه

کم بودن نیروهای کافه

تیز بودن لبه میزها
[/box]

طراحی داخلی امجدیه بسیار ساده است، اما این سادگی به معنی معمولی بودن آن نیست. ظرافت خاصی در طراحی امجدیه است، ظرافتی از جنس حذف ماهرانه زواید اضافی کافه که کار امیرحسین قدسی طراح صحنه معروف سینماست که طراحی صنحنه آثاری همچون اژدها وارد می شود، نگار، نارنجی پوش و … بوده است.

میز و صندلی‌هایی چوبی با کوسن‌های مخملی، کانتری چوبی، صندلی‌هایی با پایه‌های بلند، آینه‌ای مشجر و قاب عکس‌هایی قدیمی آویخته به دیوار که یادآور خاطرات رو به فراموشی امجدیه است و از همه مهمتر پیانویی خسته با تصاویری از موزیسین‌های سبک بلوز باعث می‌شود با تجربه کردن این کافه به گذشته‌های دور برویم، گذشته‌هایی کلاسیک و دور.

 کافه امجدیه تقاطع خاطرات دیروز و امروز

[tie_slideshow]

[tie_slide]

[/tie_slide]

[tie_slide]

[/tie_slide]

[/tie_slideshow]

کافه امجدیه یک کافه تازه تاسیس است که با عمر اندک خود مشتریان پروپاقرصی پیدا کرده که این کافه را تبدیل به پاتوقی برای خود کرده‌اند. اتمسفر داخلی، انتخاب موزیک وجود پیانو که گه گاه دخترکی جوان بر پشت آن می‌نشیدند و حرف‌های دلش را به صدا در می‌آورد و منوی نسبتا متفاوت باعث شده تا امجدیه به یکی از کافه‌های خاص تبدیل شود که حتما ارزش تجربه کردن را دارد. پیشنهاد ما در مجله فیدیلیو به شما در مورد یک انتخاب مناسب برای کافه گردی عصرها کافه امجدیه است.

[button color=”white” size=”medium” link=”https://fidilio.com/coffeeshops/amjadieh/%D8%A7%D9%85%D8%AC%D8%AF%DB%8C%D9%87/” icon=”” target=”true”]برای دیدن منو و آدرس کافه امجدیه اینجا را کلیک یا لمس کنید[/button]

[et_bloom_inline optin_id=optin_4]